اقوام متعددی در این استان زندگی می‌كنند كه شامل تركمن‌ها، فارسی زبانان، سیستانی‌ها، بلوچ‌ها، ترك‌ها (آذربایجانی و قزلباش)، مازندرانی و قزاق‌ها میشوند. فارس‌ها نیز بخش عمده ای از استان گلستان را تشكیل میدهند كه درنواحی مركزی و جنوبی منطقه سكنی دارند و اكثریت جمعیت استان را تشكیل میدهند و به دوگروه فارس‌های بومی ومهاجر تقسیم میشوند. پوشش بلوچ و سیستانی مردان بلوچ نیز همچون مردان سیستانی، لباس ساده و بلند به همراه دستاری كه عموماً سفید است بر تن دارند گفتنی است نوع بستن دستار در مناطق مختلف بلوچستان تفاوتهایی دارد. آنچه بیش از همه جلب توجه می‌كند تغییراتی است كه به لحاظ گذشت زمان و همجواری با كشور پاكستان و افغانستان در دوخت و برش لباسها ایجاد شده است. در روزگاری نه چندان دورمردان و زنان از پاپوش سواس sovasكه از الیاف نخل وحشی به نام داز dazساخته می‌شد استفاده می‌كردند. پوشاك زنان و دختران از زیبایی ویژه ای برخوردار است در دوخت و تزیین لباسهای زنانه از هنر منحصر به فرد سوزن دوزی و پریوار دوزی بلوچ استفاده می‌شود كه هنر سوزن دوزی روی پیش سینه، سر آستین، جیب بلند در جلو و همچنین حاشیه شلوار در پایین خود نمایی می‌كند. دستار زنان بلوچ، روسری مستطیل شكلی است كه توسط هنر بلوچی و پریوال دوزی تزیین می‌شود. باید گفت آنچه زیبایی پوشاك زنان بلوچ را كامل می‌كند زیور آلاتی از طلا و جواهر است كه ساخت ان نیز یكی از هنرهای سنتی و اصیل منطقه است. زنان سیستانی علاوه بر لباس سنتی و روزانة خود، نوعی لباس نیز جهت اعیاد و جشن‌ها تدارك می‌بینند كه در نوع خود هنرمندانه و زیباست. از مشخصات لباس روزمره زن سیستانی، نوعی سوزن‌دوزی است كه در حاشیة یقه و سرآستین لباس به كار می‌رود و در محل به آن “سیاه دوزی” گویند.این لباس از پیراهن و شلوار گشاد تشكیل می‌شود. بلندی پیراهن تا پایین زانو و دور كمر آن چین‌دار است. دستاری مستطیل شكلی نیز بر سر می‌بندند. پوشاك جشن‌ها و مراسم شاد – كه امروزه كمتر از آن استفاده می‌شود- متشكل از شلواری پرچین، پیراهنی تا بالای زانو با دو چاك از دو طرف است. پوشاك سنتی تركمن‌ها : پوشش و لباس تركمن‌ها را در وهله اول می‌توان به دو دسته سنتی و امروزین تقسیم كرد. پوشش سنتی یا قدیم تا قبل از تلاش‌های رضاخان در جهت یكدست كردن شكل لباس در تركمن صحرا – وكل ایران- استفاده می‌شد و پوشش جدید كه تداول آن به دوره بعد از یكدست شدن شكل لباس مربوط بوده و تا حال حاضر تداوم دارد. پوشش سنتی لباسهای تركمنی از مواد گوناگونی چون ابریشم، پوست، كتان و پنبه فراهم می‌شد. البسه اصیل تركمنی اعم از مردانه و زنانه از جنس ابریشم بود و لذا با توجه به اهمیت ابریشم، ارائه توضیحی مختصر در مورد تهیه و تولید آن ضروری می‌نماید. در مبحث لباسهای سنتی، پوشاك مردان و زنان باهم تفاوتهای كمی داشت. لباس مردان لباسهای مردان را می‌توان در چهار قسمت تن پوش، شلوار، كلاه و كفش بررسی كرد كه در بخش لباس سنتی تركمن در استان گلستان تیشینه كاملا شرح داده شده است. پوشش ترك‌ها پوشش ترك‌ها فرم و شكل پوشاك زنانه آذری اكثریت قریب به اتفاق شامل پیراهن بلند، دامن چین‌دار بلند و چارقد (روسری بزرگ) می‌شود. رنگ‌های به كار رفته در پوشاك زنان اغلب رنگ‌هایی با زمینه روشن و گلدار است و نوع پارچه، دوخت، تزیین و نام انواع پوشاك آذری از تنوع چشمگیری برخوردار است. لباس زنان و مردان به سه بخش سرپوش، تن پوش و پاپوش تقسیم می‌شود. در بخش پوشاك محلی استان آذربایجان شرقی لباسهای آذری هموطنان ترك زبانمان كاملا شرح داده شده است. پوشش مازندرانی پوشاك زنان مازندرانی در رنگ‌های شاد و زیبای طبیعت به طور كامل پوشیده و جذاب است، اما با گذشت زمان و كمرنگ شدن تاریخ شفاهی بومیان سرزمین تبرستان ، استفاده از انواع پوشاك سنتی اعم از چادر، چاقچور، نیم ساق، روبند، نقاب، چارقد، شلیته و تنبان ، كمرنگ‌تر شده است. پوشاك مردان هم بسته به نوع كار ، كشاورزی یا دامداری ، در فصل‌های گرم یا سرد ، دارای تنوع بوده و علاوه بر كاربردی بودن دارای طراحی و رنگبندی مختص مردان است. جامه(جِمه)، شلوار(تامون)، قِبا یا كولك، شولا ، بوشلوق و…از البسه‌های سنتی مردمان مازندران است كه در حال حاضر كمتر دیده می‌شود. پوشاك زنان مازندران شامل: لچك، روسری، پیراهن، جلیقه، شلیته كوتاه، شلوار، جوراب پشمی، كفش و چادر است شرح كامل لباس مازندرانی را می‌توان در استان مازندران تیشینه مشاهده نمایید.